سیلیس

سیلیس :( Silicon Dioxide)

عنوان دیگر سیلیس : دی اکسید سیلیسیم ؛ سیلیکا ؛ اکسید سیلیسیم ؛ کوارتز؛ ماسه

فرمول شیمیایی سیلیس : SiO2

نوعی از کانی‌های نا فلزی سخت به رنگ سفید، بی رنگ تا خاکستری تیره با فرمول شیمیایی SiO2 می‌باشد و بیشترین ترکیب اکسیدی موجود در پوسته زمین است.

سیلیس شبه فلز، جامد، به رنگ زرد روشن مایل به سفید، بی بو و در آب حل نمی شود. این مواد دارای سختی و نقطه  ذوب بالا می باشد

سیلیکای بلوری به شکل های مختلف موجود است که متداول ترین آنها، کوارتز است.

نقطه جوش کوارتز 2230 درجه سانتیگراد (4046 درجه فارنهایت) و نقطه ذوب آن 1710 درجه سانتیگراد (3110 درجه فارنهایت) می‌ باشد. وزن مخصوص کوارتز56/2 می باشد .

این مواد در حالت بلوری به رنگ خاکستری تار می باشد و جلای فلزی دارد. با اینکه یک عنصر نسبتاً خنثی است، ولی با هالوژن‌ها و مواد قلیایی واکنش می‌ دهد و بیشتر اسید ها به جز ترکیبی از اسید نیتریک و اسید هیدروفلوریک روی آنها تاثیر نمی گذارد. سیلیس عنصری بیشتر از 95 درصد از طول امواج ماورای بنفش را انتقال می ‌دهد.

کاربرد سیلیس :

شیشه سازی، چینی سازی، تولید فروسیلیس، سرامیک سازی، تولید آجر ماسه آهکی، ریخته گری، تولید سدیم، تولید دیگر مواد سیلیسی، به عنوان نیمه هادی در صنعت الکترونیک و تولید پشم شیشه سیلیکات، لعاب، ریخته‌ گری و نسوز، در رنگ، پلاستیک، لاستیک، بتونه و چسب فولاد، الکترود، سند بلاست، شیشه و سیمان، رنگ سازی، صنایع تصفیه آب، در کنترل سایندگی لوله‌ های آب و فرمول بندی لعاب و مینا، انواع محلول مایع آن در صابون ‌سازی، پاک کننده‌ های صنعتی و عمومی، چسب، سیمان‌ سازی، ‌رنگ و پوشش، قالب ریخته ‌گری، شناور ‌سازی کانه، پایدار سازی پراکسید و کنترل خوردگی در      لوله‌ های آب و …